Natuur aan het infuus
Natuurgebied De Brand bij Udenhout moet weer drassig worden. Goed voor de kikker en andere amfibieën. Goed ook voor de zeldzame blauwe zegge en het tere guichelheil. Serie ‘Het landschap spreekt’ (10).
Vooruitbladeren
Om het verzandende Zwolse Diep open te houden werden in de negentiende eeuw twee dammen in de Zuiderzee gelegd, waartussen schepen ongehinderd naar Zwolle konden varen. Aan het einde ervan werd een eilandje opgeworpen met een vuurtoren, Kraggenburg. Sinds 1941 ligt het op het droge in de Noordoostpolder. Serie ‘Het landschap spreekt\' (6).
Door het raam
in de schilderijen van Albert Marquet (1875-1947) is het kader van het raam van waaruit hij zijn havens en vergezichten schilderde altijd aanwezig - ook als het onzichtbaar is.
Frivole zeewering
In 1906 hield de watersnood van 1953 een generale repetitie, waarbij in Zeeland verzwakte dijken braken en 25 polders langs Ooster- en Westerschelde overstroomden. De betonnen muurtjes die daarna op dijken werden gebouwd waren een goedkoop – maar in 1953 waardeloos – alternatief voor wat eigenlijk nodig was: dijkverzwaring.
Getijdenboek
Het getij. Wijsheid en wetenschap van eb en vloed - een wervelende biografie van ‘de machtigste kracht op aarde’ door Hugh Aldersey-Williams (1959). Een recensie.
Onscherp Zeeland
De Kaloot, een strand langs de Westerschelde, was ooit een uniek natuurgebied waar land en water naadloos in elkaar overgingen. Nu is die scheiding keihard en staat er een kerncentrale achter de dijk. Serie ‘Het landschap spreekt’ (1).
Lagune
Door stijgend water van de Adriatische Zee is het dilemma nu: Venetië redden of haar lagune.
Een getoosterde boterham
Expats ontdekken dat talen communicerende vaten zijn
Bedreigd Arcadië
De Britten hebben hun eiland meedogenloos geëxploiteerd, maar tegelijkertijd verheerlijken ze het landschap als een hof van Eden. Dat is niet zo gek: op een overbevolkt eiland is een tuin – een stukje getemde of herschapen wildernis – misschien wel de enige vorm waarin de natuur kan overleven, in het echt en in de verbeelding als eeuwig \'green and pleasant land\'.
The Burren
Na de Aran-eilanden verlegde de schrijver en kaartenmaker Tim Robinson zijn aandacht naar The Burren, het barre karstplateau waarin regen gedurende eeuwen diepe goten heeft uitgesleten in de kalksteen.