Zeven fotografen maakten voor NRC een reportage met als rode draad de fascinatie voor de grens tussen water en land. Van wieren en zwemmen in wild water tot de laatste wens om nog eenmaal de zee te zien.
Wat nieuwe, reusachtige windmolens doen met een merkwaardig haventje aan de Oosterschelde.
Vuurtorens waren ooit onmisbaar voor de navigatie op zee, maar door voortschrijdende technologie worden ze steeds vaker overbodig verklaard.
De langste brug van Europa is ze niet meer, maar de Zeelandbrug, die ooit Oosterscheldebrug heette, is nog steeds de mooiste van Nederland.
Gek om een landschap dat je vanaf het water wel zo ongeveer denkt te kennen in een onbekende gedaante te zien. Of beter gezegd: niet te zien. Zodra we de sluis uit varen, kolken er koude wolken over de dijk en al snel is er nauwelijks zicht meer.
Onderweg door de Zeeuwse delta met haar oude binnenvaartschip ziet schrijfster Corine Nijenhuis hoe de Watersnoodramp van 1953 na zeventig jaar nog doorwerkt.
‛Je moet het niet mooier maken dan het origineel, wel alles eruit halen wat erin zit. Daar zit een element van creativiteit in.’ Literair vertaler Nico Groen, over zijn vak, het vertalen van natuurboeken uit het Engels.
Een tentoonstelling en een boek met een nieuwe selectie foto\'s uit de verzameling van W.F. Hermans (1921-1995) markeren de afsluiting van het ‘Hermansjaar’.
Met de tjalk Vrijbuiter op vrachtreis Schipper Wiebe Radstake stuurt zijn tjalk de haven uit, de Westerschelde op, en laat de zeilen hijsen. Hij zet de motor uit. Hij zet zo ook de klok een dikke eeuw terug. Van de haven van Waloorden in Zeeuws-Vlaanderen naar Bruinisse op Schouwen-Duiveland – een klassieke route voor vrachtschepen ...
Panorama Mesdag in Den Haag toont de foto\'s die Siebe Swart maakte op de grens van water en land.