In de foto’s van Simon Roberts vechten het panoramische en het oogvoor detail om voorrang.
Tate Britain toont een retrospectief van land-artist Richard Long, die in de landschappen waarin hij wandelt niet meer dan minuscule retouches aanbrengt.
Om de genius loci, de ziel van een plek, echt te kunnen vangen, moet je letterlijk en figuurlijk ‛luisteren naar het landschap’, vertelt de Brits-Ierse schrijver Tim Robinson.
Op het strand in Norfolk werd in 1998 een prehistorische bomencirkel ontdekt, die Sea Henge werd gedoopt. In gesprek met archeoloog Francis Pryor.
De schrijver Jan Morris praat over haar leven, een geslachtsverandering, haar boek over de Italiaanse stad Triest en over de betekenis van identiteit in een globaliserende wereld.
In het chaotische atelier van de schilder Francis Bacon, tot en detail in Dublin gereconstrueerd, lag een dieper verlangen naar orde.
Ons verstedelijkte klimaat is meer dan de helft van de wereld vreemd, zegt de Braziliaanse fotograaf Sebastião Salgado. Daar geldt de realiteit van de tien plagen, van honger en ziekte en oorlog. Maar de mensen leven er dichtbij de aarde. ‘Fotograferend zoek ik naar mijn wortels, maar dat blijken de wortels van de hele mensheid te zijn.’
Zoekend en rusteloos sloeg de Amerikaanse Lee Miller (1907-1977) haar vleugels uit als fotograaf en toonde de chaos van de Tweede Wereldoorlog als geen ander.
Hoog water als bondgenoot - eeuwenlang was dat de kern van de Nederlandse defensie. De Hollandse Waterlinie, een ingenieus stelsel van forten en polders die onder water gezet konden worden, moest in oorlogstijd het hart van Nederland beschermen en gaf in vredestijd de polderbewoners droge voeten. Oude reportage, tijdelijk even bovenaan dit blog.