Ik heb een glasheldere herinnering die onmogelijk waar kan zijn. Mijn vader heeft een auto gehuurd, een okergele met vleugels boven de achterlichten. Met mijn moeder maakt hij een tochtje over de eilanden. Ze rijden langs een zeedijk aan de Oosterschelde. Ik voel de weg omhoog gaan en weer naar beneden. Banden knerpen op schelpen. ...
Fotograferen kan ook tekenen zijn, vertelt David Hockney. \"Wij zijn altijd bedrogen door de enkele foto, gemaakt in een fractie van een seconde, vanuit één vaste positie.\"
Bij vloed is Lihou een eilandje. Bij eb kun je er naartoe lopen, over een weggetje met knalgroen wier tussen de klinkers. Lihou ligt bij Guernsey, een van de grotere Kanaaleilanden. Ik was er in 1983, met mijn broer Menno, die vandaag 54 zou zijn geworden. We liepen een paar dagen langs de kust en ...
In 1982 waren de Falkland Islands wereldnieuws, nadat de Argentijnen de Britse archipel bij de zuidpunt van Latijns-Amerika bezetten. Na 74 dagen en een bloedig oorlogje dat meer dan 900 doden kostte, maakte een Britse strijdmacht een einde aan de bezetting. Het luidde het eind van de Argentijnse dictatuur in en gaf premier Margaret Thatcher ...
Wie wat bewaart #3… In de openbare krantendatabank Delpher vond ik dit oude verhaal over de Italiaanse tekenaar Lorenzo Mattotti. De dingen zijn niet wat ze lijken, is zijn motto.
Een eiland hoor je te naderen over zee, zoals reizigers het altijd hebben gedaan tot de komst van het vliegtuig. Daarbij hoort ook: de tekenen verstaan dat je in de buurt bent, lang voor je land in zicht hebt. De stationaire wolk boven een ver atol in de Stille Oceaan. De vogel die Sint Brandaan ...
Een essay in het Duitse tijdschrift Mare gooit de schrijvers W.G Sebald en Tim Robinson op een hoop, omdat ze het landschap een dieptedimensie zouden geven. Dat is te makkeljk gezegd.
Ouessant, eiland op het westelijkste puntje van Bretagne, bewaakt met zijn zes vuurtorens de toegang tot het Kanaal. Hoe vitaal is de samenleving er nog?
Wie wat bewaart #2 … Bladerend door oude stukken kwam ik een reportage tegen uit 1995 van het Bretonse eiland Ouessant. Over schipbreuken en het enorme aantal vuurtorens dat er is gebouwd. En over een traditionele manier van leven – met, aan en op de zee – die onherroepelijk verdwijnt. Om te overleven spelen de ...
Je weet dat niet waar is, en toch zie je het helder voor je, al is het maar even. Veel zeilers kennen ze: de korte hallucinaties als je lang aan het roer zit en moe wordt. Van een vorige Noordzee-oversteek herinner ik me dat ik ’s nachts in de verte een lichte streep zag: verlichte ...
