Over grenzen
In een Europa-zonder-grenzen leidt de grens een hardnekkig bestaan, fysiek en tussen de oren. Vier reisverhalen uit het archief van Figuren in een landschap.
De eigen kracht van natuurwoorden
‛Je moet het niet mooier maken dan het origineel, wel alles eruit halen wat erin zit. Daar zit een element van creativiteit in.’ Literair vertaler Nico Groen, over zijn vak, het vertalen van natuurboeken uit het Engels.
Naar het Land van de Anderen
Vertalen oplopende coronabesmettingen in Europese landen zich in strengere grenscontroles? Een reis door België, Luxemburg, Frankrijk, Duitsland, Denemarken en via Duitsland weer naar Nederland.
Het wad is de baas
Het is makkelijk de Waddenzee als een idylle te zien. Stroom mee, wind mee, geen golven. De lucht vol identieke wolkjes, in rijtjes achter elkaar, als in een theaterdecor. Maar vergis je niet. Wat doe ik hier ook met een kieljachtje, vraag ik me af.
De ploeg streek het slagveld glad
De slagvelden van 1914-1918 zijn volgebouwd of gladgestreken door de ploeg. Wat is er nog te zien waar (bijna) niets meer te zien is? Een korte reis, een eeuw na dato, langs drie sectoren van het front in de Eerste Wereldoorlog: de Elzas, de Somme en Vlaanderen.
Thessaloniki, Metz, München
Een reis langs drie provinciesteden in Griekenland, Frankrijk en Duitsland, waar de verhouding tot hun hoofdstad én de Europese Unie is veranderd. „Europa was ook een manier om de spoken van ons verleden te ontvluchten.”
Het onwerkelijke luchtschip
Het luchtschip, die vederlichte kolos, vervult de mens met angst, ontzag en vreugde. Een product van overmoed dat wel moest mislukken, maar nog steeds niet dood wil.
Overal is een geheim
Zoekend en rusteloos sloeg de Amerikaanse Lee Miller (1907-1977) haar vleugels uit als fotograaf en toonde de chaos van de Tweede Wereldoorlog als geen ander.