Dubbelganger

West-Hinder, Belgisch lichtschip

In Zeebrugge dacht ik een oude bekende te zien. Aan het eind van het voormalige visserijdok, nu een jachthaven, stond op de wal een rood schip met een vuurtorentje achter het stuurhuis. Op de flanken: ‘West-Hinder’. Dit moest wel het lichtschip zijn dat ik in 1985 voor NRC Handelsblad bezocht toen het nog bij de zandbank West-Hinder lag, een mijl of twintig uit de kust, als waarschuwing voor de scheepvaart. 

Ik wist dat het niet langer ‘in de vaart’ was, als je dat van een schip kunt zeggen dat altijd op dezelfde positie ligt. En ook niet dat het op de kant was gezet om de haven van Zeebrugge op te fleuren. Hoe het er nu vanbinnen uitziet weet ik evenmin, het is niet toegankelijk en je moet het met de fris scharlakenrood geschilderde buitenkant doen.

Die is overigens interessant genoeg, met die grote, tikje onhandige letters, de rijen slordige klinknagels, en de uitstulpingen rond de kluisgaten voor de vele ankerkettingen die het schip op zijn plaats moesten houden en die het een enigszins obscene, Anish Kapoor-achtige sculptuurkwaliteit geven.

Rouleren

Wat ik ook nu pas weet: dit is zo goed als zeker niet het lichtschip dat ik bezocht, maar een dubbelganger. Het was niet ‘het’ laatste Belgische lichtschip, zoals ik toen schreef, maar een van de laatste. Het Belgische Zeewezen had er in 1985 drie: de West-Hinder-1, -2 en -3, nagenoeg identiek en in 1950 gebouwd bij de werf Béliard-Crighton in Oostende. De schepen rouleerden op twee posities, bij de zandbanken West-Hinder en Wandelaar, waarbij steeds een van de drie in onderhoud was.

In 1994 zijn ze uit dienst genomen, zie dit ontroerende filmje van de VRT. Lichtschip-1 ligt nu als museumschip in Rupelmonde aan de Schelde, het Zeebrugse lichtschip is nummer 2. En lichtschip-3 is gerestaureerd en ligt in de vernieuwde Droogdokkensite van het Antwerpse havengebied.

Volgnummer

Op de foto’s die ik destijds maakte is er maar eentje van de achtersteven met de naam en het volgnummer. Helaas is dat cijfer nagenoeg helemaal weggesleten, op een stukje van de bovenkant na, maar ik weet bijna zeker dat er geen ‘2’ maar een ‘3’ heeft gestaan. ‘Mijn’ West-Hinder ligt kortom in Antwerpen.

Op de positie van de lichtschepen, aan de zuidpunt van die ontdiepte, bij een driesprong in de scheepvaartroutes, staat sinds 1994 een lichtopstand, die nog steeds het karakter van het licht van de West-Hinder heeft: vier witte schitteringen elke dertig seconden.